LEESTIJD: 2 MINUTEN

We ontmoeten Athos in zijn Antwerpse atelier, een ruimte die doet verlangen naar een extra stel ogen. Een wandeling door de werkplaats van de kunstenaar voelt als een directe inkijk in het creatieve proces. Een smal paadje vol rekwisieten, materialen, doeken en ongewone parafernalia is voldoende om je tempo te vertragen. Een onopvallende deur leidt naar een van de twee kamers die er bij elk bezoek volledig anders uitzien. Deeltijd decorbouwer, deeltijd fotograaf, deeltijd beeldhouwer, Athos zorgt ervoor dat elke plek functioneert naar het gebruik.  Hij knutselt aan kleurrijke maskers of klimt op ladders om wandtapijten op te hangen. Hoewel zijn doel zo duidelijk lijkt afgaande op de manier van werken, is dat niet altijd het geval. Hij vertelt dat hij humor vaak ziet als een oorsprong voor zijn werk. Niet dat zijn werk uiteindelijk iets "grappigs" wordt, het verandert geleidelijk naar een gestileerde versie er van. Door een proces van associatie, voegt hij lagen en lagen toe aan de ideeën, waardoor het oorspronkelijke principe gedeeltelijk vertroebeld wordt.

"Comfort is het uitgangspunt. Maar niet op een slordige manier."

Stof van Reda 

 
Het is een oefening die Burez weghaalt van de buitenwereld, in - nou ja, zijn brein, in feite. Hij vertelt: "Ik doe veel opzoekwerk. Ik ga door mijn mappen en bestanden, gevuld met kunstreferenties, filmstills, random details, ... en vervolgens begint mijn hoofd dingen samen te voegen. Het is de bizarre manier waarop hersens werken die me helpt te creëren."
  
Over outfits is Athos duidelijk:"Comfort is de sleutel". Maar niet op een slordige manier, daar wijst hij snel op. "Comfort krijg je door een pak te dragen, op maat gemaakt. Ik draag graag wijdere linnen broeken, met espadrilles eronder. Ik zorg voor bewegingsruimte, zonder te ver af te wijken van mijn eigen lichaamsbouw."
     
"Als iemand die niet bijzonder opgewassen is tegen warmte, voel ik me snel ongemakkelijk in nauwsluitende outfits of bij het dragen van meerdere lagen. Jammer eigenlijk, want hoewel ik dit comfortabele modetijdperk toejuich, valt er ook iets te zeggen voor de uniformiteit van de vorige eeuw. Het gevoel van trots bij het dragen van een perfect op maat gemaakt kledingstuk, is op zichzelf al iets prachtig om te aanschouwen"

Het is een trots die Athos koestert. Hij geeft etentjes met vrienden of woont ze elders bij. "Ik hou van een goed aangekleed feest, zowel als excuus om mezelf te verkleden als om te genieten van de tijd die ik met vrienden doorbreng." Degenen die dicht bij hem staan weten hoe ver Athos zal gaan om een specifieke setting te creëren. Wat op het eerste gezicht op een diner lijkt, kan immers de inspiratiebron zijn voor een toekomstig werk.